Cel pisania tego bloga
Na początku była to stron firmowa z ofertą tworzenia stron internetowych.
Później dodałem funkcjonalność blogowania i wrzuciłem kilka artykułów.
Przez prawie 10 lat strona była statyczna, nic się na niej nie działo.
Któregoś pięknego dnia przyszedł mi do głowy pomysł, żeby ćwiczyć pisanie artykułów. Najlepiej wykorzystać do tego już istniejącą stronę.
Za cel postawiłem sobie jeden artykuł dziennie.
Z czasem pomyślałem, że będzie to dobre zaplecze jak bym chciał ruszyć z jakimś biznesem powiązanym z samorozwojem i medytacją.
W chwili jak piszę ten artykuł, ponownie sobie przemyślałem jaki cel mi przyświeca.
Nie chcę wiązać z tą stroną potencjalnych korzyści finansowych.
Nie chcę nikogo uczyć - jak ktoś skorzysta to spoko - chcę się dzielić swoją wiedzą, ale to nie mój główny cel tylko ewentualny skutek uboczny.
Moim celem jest ekspresja.
Zamiast pisać na papierze do szuflady - co już praktykuję od wielu lat - piszę na tutaj.
Cyfrowa forma jest bardziej atrakcyjna, przystępna i pozwala na łatwiejszą segregację informacji i ich analizę.
Chcę wyrzuć z siebie, z umysłu wszelkie koncepcje jakie się w nim pojawiają. Mogę się wtedy im dokładniej przyglądać, analizować i modyfikować.
Chcę stymulować swoją wyobraźnię i umiejętność klarownego przekazywania informacji.
Formułowania zrozumiałych zdań w zwięzły sposób.
Ponieważ strona nie jest popularna, mogę to robić bez strachu o ocenę innych.
Nie przejmuję się tym jak zostanie odebrane to co napiszę. Po prostu to robię.
Nie poświęcam też za dużo czasu na dążenie do perfekcji. Piszę jak potrafię i jak lubię.
Dla własnej satysfakcji :)
Później dodałem funkcjonalność blogowania i wrzuciłem kilka artykułów.
Przez prawie 10 lat strona była statyczna, nic się na niej nie działo.
Któregoś pięknego dnia przyszedł mi do głowy pomysł, żeby ćwiczyć pisanie artykułów. Najlepiej wykorzystać do tego już istniejącą stronę.
Za cel postawiłem sobie jeden artykuł dziennie.
Z czasem pomyślałem, że będzie to dobre zaplecze jak bym chciał ruszyć z jakimś biznesem powiązanym z samorozwojem i medytacją.
W chwili jak piszę ten artykuł, ponownie sobie przemyślałem jaki cel mi przyświeca.
Nie chcę wiązać z tą stroną potencjalnych korzyści finansowych.
Nie chcę nikogo uczyć - jak ktoś skorzysta to spoko - chcę się dzielić swoją wiedzą, ale to nie mój główny cel tylko ewentualny skutek uboczny.
Moim celem jest ekspresja.
Zamiast pisać na papierze do szuflady - co już praktykuję od wielu lat - piszę na tutaj.
Cyfrowa forma jest bardziej atrakcyjna, przystępna i pozwala na łatwiejszą segregację informacji i ich analizę.
Chcę wyrzuć z siebie, z umysłu wszelkie koncepcje jakie się w nim pojawiają. Mogę się wtedy im dokładniej przyglądać, analizować i modyfikować.
Chcę stymulować swoją wyobraźnię i umiejętność klarownego przekazywania informacji.
Formułowania zrozumiałych zdań w zwięzły sposób.
Ponieważ strona nie jest popularna, mogę to robić bez strachu o ocenę innych.
Nie przejmuję się tym jak zostanie odebrane to co napiszę. Po prostu to robię.
Nie poświęcam też za dużo czasu na dążenie do perfekcji. Piszę jak potrafię i jak lubię.
Dla własnej satysfakcji :)
Jaką mam intencję by prowadzić tego bloga?? Czy jestem świadomy tej intencji, swoich pobudek? Czy jest to coś stałego czy się zmienia? To są ważne pytania, które postaram się odpowiedzieć by jeszcze bardziej być świadomym tego co robię i dlaczego to robię. Moje główne intencje to: Swobodna ekspresja przemyśleń na temat swoich doświadczeń w formie pisaniaJuż od kilkunastu lat zapisuję różne przemyślenia na temat doświadczeń ze swojego życia. Sprawia mi to dużą przyjemność. Wcześniej robiłem to...
Jestem bardzo wdzięczny, że postanowiłem regularnie pisać na tym blogu. Dziękuję, że codziennie Wszechświat przesyła mi inspirację na tematy, które tu poruszam. Pisanie na blogu ustawia mój umysł w postawie bardziej wnikliwej i dostrojonej do tego co mnie interesuje i czym chcę się dzielić. Z pozoru zwykłe doświadczenia z codziennego dnia stają się okazją by odkrywać i urzeczywistniać siebie w działaniu. Pisanie dla samego pisania jest wspaniałym sposobem, żeby wejrzeć głębiej w siebie. Odkry...
Z wielką radością i entuzjazmem rozwijam umiejętność pisania ciekawych wpisów na bloga. Wykazuję się samoakceptacją, dzięki temu nie blokuję się przy drobnych problemach. Często zaczynam pisać gdy w głowie jest pustka. To rozpoczyna przepływ energii. Umysł pomału zaczyna wypełniać się ideami i pomysłami. Wykorzystuję medytację aby oczyszczać swoje najwspanialsze narzędzie jakim jest umysł. To dzięki niemu idee zamieniam w słowa. Dzięki fizycznemu ciału, słowa zamieniam na informacje w formie pis...
Akceptacja staje się dla mnie głównym fundamentem świadomego istnienia w tym umysłowo-materialnym świecie. W pewnym sensie wszystko co mnie otacza i spotyka domaga się się akceptacji, jako przejaw rzeczywistości. Wszelki przejaw oporu przed Prawdą chwili obecnej, przed tym co Jest rodzi napięcie. W kontekście praktyki medytacyjnej niesie to ciekawe i warte poznania konsekwencje. Można spotkać się z wieloma rodzajami medytacji. Niektóre z nich mogą mieć jakiś określony cel, specyficzny stan do...
Umiejętnie i świadomie nakierowuję swój umysł na pozytywne treści i wierzenia tak aby rozbudzić w sobie energię. Celowo wzbudzam entuzjazm i motywację do działania. Osiągnięty rozpęd poświęcam do realizacji tego co ma dla mnie największą wartość. Gdy rozpoczynam dzień od porannej medytacji mam już na starcie uspokojony i oczyszczony umysł, a także postawę akceptacji. To doskonale żyzna gleba żeby wykorzystać afirmację wzbudzającą entuzjazm. Czysty umysł jest jak żyzna gleba, przyjmuje i rozwi...
Wytrwałość jest bardzo ważną wartością na drodze rozwoju. Silna determinacja - adhitthana jest rozwijana na kursie medytacji vipassana poprzez postanowienie godzinnego siedzenia bez poruszania ciałem. Ma to na celu konfrontację z trudnymi doznaniami w ciele i nauczenie się nie reagowania na nie. Jeśli zaczniemy rozwijać taką umiejętność na takim poziomie, czyli na płaszczyźnie doznać fizycznych, to będziemy mogli to przenosić na inne obszary życia. Ja wytrwałość zaliczam do swojej puli ważnych w...
Możliwości rozwoju w dzisiejszych czas są nieograniczone. W internecie jest ogrom informacji o tym jak się rozwijać. Możemy znaleźć dużo kursów online z niemal każdej dziedziny życia. To wszystko jest bardzo kuszące. Wizja siebie w wersji 2.0 - dużo lepszy, inteligentniejszy, mądrzejszy, zdrowszy, lepiej wyglądający... Po za obietnicą szczęścia samorozwój niesie ze sobą też ryzyko porażki. Jeżeli wchodzimy w dualną grę ziemskiego życia to zawsze dwie strony medalu są dostępne. Może czuć się gorz...
Moim najważniejszym celem życiowym jest osiągnięcie oświecenia. Ostateczne wyzwolenie spod panowania egocentrycznego umysłu. Przekroczenie granic umysłu i materii. Poznanie ostatecznej Prawdy - Prawdy o sobie i o Wszechświecie. To brzmi bardzo poważnie... i taki też często się robię w odniesieniu do rozwoju... a to sygnał, że zmierzam w przeciwnym kierunku. Ten blog, ta księga pokładowa ma mi pomóc w tej życiowej podróży. Moją najważniejszą, najjaśniejszą latarnią jest główny cel życiowy. Drogą...
Wyznaczenie swojego głównego celu życia to jedna sprawa. Ale jak pogodzić to z codziennością? Jak zbalansować to z rodzinnymi obowiązkami i z zobowiązaniami względem pracy? Jak nie zrobić ze swojego wspaniałego celu życia przeszkody, która będzie nam te życie zatruwać? To jest bardzo ważne pytanie, które pomijałem tworząc swoją wspaniałą ścieżkę rozwoju. Okazuje się, że odpowiedź jest dość prosta. Wystarczy znaleźć wspólny mianownik między celem życiowym a codziennymi działaniami. Moim celem...
Tworząc swoją ścieżkę rozwoju wyraźnie określiłem swój cel: ostateczne wyzwolenie z iluzji - oświecenie. Ma on być moją główną, największą i najjaśniejszą latarnią, która pomaga w podejmowaniu codziennych decyzji, tak żeby nie znosiło mnie na mieliznę. Żeby moje działania skutkowały oczyszczaniem umysłu z mentalnych zanieczyszczeń. Żeby każdy dzień przybliżał mnie do celu. Jest to ambitny cel, to nie ulega wątpliwości. Ale też zawiera w sobie pułapkę uniemożliwiająca jego osiągnięcie. Cechą wy...
Jaki jest cel medytacji? Po co ją praktykuję? Prawie od samego początku mojej przygody z medytacją cel był ten sam - osiągnięcie wyższych stanów świadomości. Potem gdy zacząłem jeździć na kursy medytacji Vipassana zauważyłem, że ta medytacja oczyszcza umysł z uwarunkowań, a ciało z napięć. Przywraca naturalny potencjał jaki drzemie w człowieku. A według przekazów prowadzi do ostatecznego celu - oświecenia. Moja celowość uległa zmianie. Teraz dążyłem do oczyszcza się i zmierzania ku wyzwoleniu z...
Im dłużej praktykuje medytację Vipassana tym bardziej staję się świadomy swojego ciała i umysłu. Ostatnio zaczynam coraz bardziej przyglądać się relacjom społecznym, a dokładniej to jak zbudowane są w moim umyśle i jak rzutują na zewnętrzny świat. Uświadomiłem sobie, że umysł wytworzył projekcje każdej relacji. Noszę w sobie wizerunek każdej osoby jaką znam. Opinie na jej temat i oceny. Na podstawie tych treści jestem uwarunkowany. Dopóki sobie ich w pełni nie uświadomię dopóty będę ich niewolni...
Coraz bardziej do mnie dociera jak ważny jest cel życia, jak ważne jest by go odkryć i posiadać. Aby był jasno wyklarowany i pomagał w podejmowaniu decyzji. Uświadomiłem to sobie, gdy zacząłem wyraźniej zauważać jak duża część czasu przepływa mi między palcami na czynnościach, które nie mają większej wartości dla mnie. Zwróciłem uwagę, że brak celu, który pulsuje głęboko we mnie, jest jak podróż bez mapy i kompasu... może być miło, przyjemnie, ale ostatecznie nie zmierza się nigdzie. Cel życia,...
Dzięki praktyce uważności zauważam sytuacje, które są okazją aby wyrazić szczere uznanie dla innych osób. Dostrzeżenie pozytywnego zachowania u innych i zaakcentowanie tego wzmacnia zaobserwowane cechy. Korzystnie to wpływa również na mnie, ponieważ nastawiam umysł aby poszukiwał pozytywnych przejawów w otoczeniu. Skupianie na nich uwagi wzmacnia ich znaczenie również w moim umyśle. Na docenianiu innych zyskuję wszyscy łącznie ze mną. Szczere i uczciwe uznanie praktykuję również względem włas...
Dawno już nic nie publikowałem na tej stronie. Ostatnio dużo się u mnie działo. Sporo nowych, wartościowych doświadczeń. Głównie zawiązanych z tańcem, muzyką, śpiewem - czyli samoekspresja. Spowodowało to dużo autorefleksji i przewartościowania, nadania nowych intencji dla tych samych działań. Jest to czas otwierania się na nowe, często wspaniałe doświadczenia. Na bliskość do innych ludzi, czułość i otwartość. Jednocześnie jest to też trudny okres, ponieważ to co stare i nie pasujące zaczyna od...