Szczęśliwy obserwator - sztuka życia z dystansem
Gdy przychodzi kolejny upadek. Wszystko zaczyna szarzeć i tracić sens.
Spadam w dół.
Zaczynam szukać w sobie solidnego fundamentu, który pomoże mi nie zatracać się w materialno-umysłowej iluzji.
Czy potrafię zachować dystans do doświadczenia?
Praktyka Vipassany rozwija zrównoważony umysł. Łatwo jest siedzieć spokojnie na poduszce medytacyjnej. Ale gdy jest się w środku mentalno-emocjonalnej burzy, która regularnie spotyka nas ludzi, wtedy trudno zachować spokój.
Ale jest to możliwe.
Takie sytuacje to sprawdzian czy faktycznie czegoś się nauczyłem.
Czy rozwijam postawę wolnego obserwatora.
Czy niezależnie od okoliczności mam dostęp do wewnętrznej, bezwarunkowej radości.
To jest trudne, umsył szaleje, zalewa czarnymi interpretacjami.
Ale trening jest wtedy skuteczny jak wymaga wysiłku.
W końcu kurz opada. Wychodzi słońce. Dużo łatwiej jest odnaleźć sens.
Kolejna burza minęła, pewnie za jakiś czas przyjdzie następna...
Spadam w dół.
Zaczynam szukać w sobie solidnego fundamentu, który pomoże mi nie zatracać się w materialno-umysłowej iluzji.
Czy potrafię zachować dystans do doświadczenia?
Praktyka Vipassany rozwija zrównoważony umysł. Łatwo jest siedzieć spokojnie na poduszce medytacyjnej. Ale gdy jest się w środku mentalno-emocjonalnej burzy, która regularnie spotyka nas ludzi, wtedy trudno zachować spokój.
Ale jest to możliwe.
Takie sytuacje to sprawdzian czy faktycznie czegoś się nauczyłem.
Czy rozwijam postawę wolnego obserwatora.
Czy niezależnie od okoliczności mam dostęp do wewnętrznej, bezwarunkowej radości.
To jest trudne, umsył szaleje, zalewa czarnymi interpretacjami.
Ale trening jest wtedy skuteczny jak wymaga wysiłku.
W końcu kurz opada. Wychodzi słońce. Dużo łatwiej jest odnaleźć sens.
Kolejna burza minęła, pewnie za jakiś czas przyjdzie następna...
Obym rozwijał zrównoważony umysł, cierpliwość i akceptację.
Oby wszystkie istoty odnalazły swoją Prawdę.
Oby wszystkie istoty odnalazły swoją Prawdę.