Pokusa jedzenia - medytacja rozwijająca świadomość i wolną wolę

Wczoraj wieczorem miałem przygodę z przejedzeniem się. Byłem w pełni świadomy tego, że jestem już najedzony, że kieruje mną pragnienie przyjemnych doznań smakowych.
Mimo to pofolgowałem sobie.

Czuję, że prawie w pełni to zaakceptowałem, nie wyrzucam tego sobie. Za to stało się to doskonałym powodem, żeby opracować prostą technikę medytacyjną i podzielić się nią.

Uważność rozwijająca wolną wolę

Aby móc postępować tak jak się chce. Mieć wolną wolę i decydować zgodnie ze swoim wnętrzem potrzebny jest odpowiedni poziom świadomości. Tu nie chodzi o moc, silną wolę, żeby robić coś na przekór pragnieniom.
Sama świadomość pragnienia i występujących doznań w ciele jest już pierwszym ważnym krokiem.
Zachowujemy zrównoważony umysł,i nie zareagujemy na pragnienie - nie wypierając go tylko spokojnie obserwując siebie, swoje ciało i umysł.
Energia pragnienia nie zostaje wzmocniona, zaczyna się wypalać. Tworzy to naturalną przestrzeń. Obszar który wcześniej był nieuświadomiony, a teraz w wyniku uważności zostaje zamieniony na dystans między bodźcem a reakcją.

Spontaniczna próba woli

Gdy jesteśmy w ciągu czynności, wystarczy mały drobny bodziec - np ciastko na talerzyku. Chwile później oblizujemy palce po zjedzonym ciastku. Jak to się stało?
Nie było uważności, nie było świadomości. Był autopilot, nawykowy umysł za sterami.
Takie sytuacje są trudne i ciężko w nich rozwijać wolę.
Łatwiej za to poczucie winy.

Świadoma medytacja obserwacji pokus

Dziś po śniadaniu pojawiła się myśl, żeby coś słodkiego jeszcze jeść. Ale byłem już najedzony i zmotywowany, żeby poradzić sobie z łakomstwem :)

Przygotowałem przezroczyste pudełko a w nim sporo smakołyków.
Ciasteczko owsiane, musli, czekolada, daktyle, morele suszone, orzechy, ziarna kakaowca... wszystko to na co często mam ochotę :)
Postawiłem pudełko na stole i zacząłem obserwować.
Wąchałem.
Wizualizowałem, że coś zajadam.
Delektowałem się zmysłami.
Ale nie było we mnie ochoty, żeby to jeść. To raczej oczywiste, bo intencją była uważność a nie jedzenie.
Było to bardzo proste i budujące poczucie własnej siły i kreatywności.

Oczywiście nie ma tu mowy o jakimś wielkim sukcesie.
To dopiero początek.
Teraz za każdym razem po posiłku będę wyciągać te pudełeczko i z uważnością je obserwować. Karmić swoje zmysły bodźcami płynącymi od tych smakołyków.

Następnym razem gdy przyjdzie prawdziwe pragnienie, wyciągnę te pudełeczko.
Skonfrontuję pragnienie z wyćwiczoną uważnością obserwacji jedzenia i nawykiem niereagowania na słodkości.
Co się wtedy wydarzy?
Sam nie wiem i jestem bardzo ciekawy...

Od kilku lat obserwuję u siebie zaburzoną relację z jedzeniem. Nigdy wcześniej nie zauważałem żadnych dysharmonii w tej płaszczyźnie. Jadłem kiedy tego potrzebowałem. Może czasem się objadałem, ale nie miałem z tego powodu dolegliwości fizycznych czy wyrzutów sumienia. Od raz na jakiś czas zjadłem trochę więcej. Nie troszczyłem się za bardzo to co jadłem. Nie koniecznie to było zdrowe jedzenie. Czasy młodości rządziły się innymi priorytetami. I to właśnie jest kluczowe. Gdy nie przywiązywałem...

Uważność w trakcie posiłku jest jedną z praktyk przekazywanych w trakcie kursu Mindfulness. Jemy kilka razy dziennie, więc czemu by nie zrobić z tego medytacji. Tym bardziej, że korzyści z tego może być bardzo wiele. Ja od jakiegoś czasu borykam się z zaburzoną relacją do jedzenia. Na ostatnim kursie Vipassany zauważyłem to bardzo dosadnie. Podczas posiłku pojawiało się w moim umyśle wiele myśliczy nie jem za dużo,czy te słodkie owoce wpłyną niekorzystnie na medytację,odczuwam ból w brzuchu,...

Przyszło mi do głowy, żeby wykorzystać weekendowy czas na praktykowanie uważności, której celem jest uwolnienie z uwarunkowań tworzących niecierpliwość i pośpiech. Zadanie jest proste. Wykonuję te same lub podobne czynności co w tygodniu - czyli w dużej mierze związane z pracą. Ale w weekendowej formie sednem nie jest ukończenie zadania, czyli cel, ale sposób wykonywania czynności, czyli proces. W tym przypadku proces będzie wykonywany uważnie, tak żeby uświadomić sobie chwile w których powstaje...

Czasem nie ma weby albo czasu żeby napisać coś górnolotnego, zacnego czy błyskotliwego. Za to często można wałkować dobrze znany i szeroki temat jedzenia :) Tak więc, ostatnio zrobiłem racuchy cynamonowe z jabłkami i rodzynkami. Ciasto wyrastało dzięki drożdżom. Rewelka, uwielbiam naturalne sposoby wytwarzania jedzenia. Aż naszła mnie ochota żeby powtórzyć ten kulinarny wyczyn :)

Zauważyłem u siebie, że podczas jedzenia zaczęły pojawiać się myśli typu: czy nie jem za dużo, czy to co jem teraz jest wystarczająco zdrowe. Bywam też nieobecny i myślę, już o następnym posiłku, o następnych potrawach jakie przyrządzę. Dało mi to do myślenia, że nie jest to zgodne z moimi wartościami. Z chęcią świadomego bycia w chwili obecnej, z świadomym przeżywaniem procesu jedzenia. Podjąłem więc wysiłek, żeby coś z tym zrobić i tak natrafiłem na ciekawe informacje na temat diety jogiczn...

Przez ostatnio czas borykałem się z kompulsywnym objadaniem się i zaburzeniami procesu trawienia. Na ostatnim kursie Vipassany, gdy po kilku dniach moja świadomość zaczęła wzrastać, zwróciłem większą uwagę jaką mam relację z jedzeniem. Zacząłem obserwować siebie co odczuwam, co myślę i jak się zachowuję gdy czekam w kolejce po jedzenie, gdy je nakładam, gdy jem i gdy odpoczywam po jedzeniu. To co zauważyłem mocno mnie zaskoczyło. Nie byłego świadomy jak mocno skomplikowałem sobie proces jedze...

Robiłem kilku dniową głodówkę kilka razy i raz kilkunastodniową. To były bardzo mocne procesy. Aż za mocne, były chwile, które mnie przerastały. Nie byłem w stanie doświadczać ciężkich odczuć w ciele bez niechęci - traciłem zrównoważony umysł. Po odbyciu kilkukrotnie jednodniowych głodówek uważam, że na ten moment są dla mnie najbardziej odpowiednie. Jeden dzień nie jest wielkim wyzwaniem, można łatwo logistycznie to zaplanować. Nie ma dużego spadku energii, więc taka jednodniowa głodówka nie ma...

O porannym pośpiechu już sporo pisałem. Ale nie pomogło to żebym się w 100% wyzbył jego. Głównym źródłem pośpiechu jest narzucenie sobie wyobrażeń. Kiedy mam się obudzić Co mam robić z rana Jak mają się zachowywać inni, jak mają odgrywać swoja rolę w moim wyobrażeniu Co ma się dziać w pracy Jak ma być pogoda ... Takie wyobrażenia zamykają rzeczywistość w określonych ramach. W projekcji w której coś się udaje, idzie po mojej myśli. Ale rzeczywistość nie powstaje na zawołanie... Gdy pojawiają si...

Napisałem ostatnio o koncepcji zintegrowania praktyki medytacyjnej z codziennym  życiem, ale bardziej z tego wyszedł zbiór refleksji i porad jak byś bardziej świadomym w życiu codziennym. Co można robić aby się rozwijać, a czego unikać aby nie wpadać w schematy uwarunkowanego umysłu. To bardzo przydatne, ale zauważyłem, że moim największym problemem na ten moment, największą przeszkodą na drodze rozwoju świadomego życia jest przywiązanie do praktyki. Odczuwam silną potrzebę aby medytować, aby ja...

W grudniu 2016 odbyłem swój pierwszy kurs Vipassany. Od tego czasu moje życie diametralnie się zmieniło. Zostało gruntowanie przewartościowane. Programowanie i tworzenie stron internetowych przestało być moim numer 1. Na tym miejscu po dziś dzień jest medytacja Vipassana - czyli debugowanie najwspanialszego biokomputera jakim jest połączenie ciała i umysłu To kolejny rozdział mojego życia. Mojej uznanie dla tej techniki i korzyści z jej praktykowania były i są takie duże, że nie potrafiłem tego...

Obserwacja oddechu jest jedną z najpopularniejszych technik medytacji. Świadome oddychanie jest również mocną podstawą innych technik medytacyjnych oraz wielu aktywności ruchowych. Oddech zawsze nam towarzyszy, jest z nami wszędzie. To czyni go doskonałym obiektem medytacji. Dodatkowo sposób w jaki oddychamy daje nam informację o naszym stanie emocjonalnym. Oddech gdy jesteśmy spokojni jest wyraźnie inny od tego gdy jesteśmy pod wpływem silnych emocji. Praktyka ta polega na obserwowaniu natur...

Miałem plan żeby wprowadzić medytację w pracy. To już jest realizowane. Przeprowadziłem jeden wykład zapoznający z tematyką. Codziennie prowadzę sesje medytacyjne, w których uczestniczą współpracownicy. Ale apetyt rośnie w miarę jedzenia. Chciałbym zainteresować tematem innych. Wiem, że nie każdy ma czas żeby uczestniczyć w wykładzie, który może potrwać 1 godzinę. Postanowiłem zrobić wykład w formie elektronicznej - filmików na YouTube. Cały wykład będzie podzielony na części trwające 5-10 minu...

Celem wykładu o medytacji jestprzedstawienie technik medytacyjnychpropozycja wdrożenie elementów medytacji w pracy Wpis ten jest punktem Planu wykładu o medytacji Swoją przygodę z medytacją rozpocząłem w 2011 roku, czyli 10 lat temu. Na początku próbowałem różnych technik opierając się na materiałach dostępnych w Internecie. Sprawdziłem:medytację transcendentalną - mantrowaniemedytację z elementami wizualizacją - metoda Silvymedytację w ruchu - joga, tai chi Nic spektakularnego się nie działo...

Ostatnio miałem kilka wybuchów. Wydawało się, że wszystko jest ok. Ale przytrafiła się jedna niemiła sytuacja, potem kolejna, potem coraz łatwiej było chwytać następne. "Im dalej w las, tym więcej drzew" Zanim się nie obejrzałem wulkan zaczął ziać ogniem. A gdy emocje już opadły i trzeba było się zmierzyć ze zniszczeniami... nic miłego. Znalazłem dość proste w wykonaniu ćwiczenie. Taki zawór bezpieczeństwa, żeby wewnętrzne ciśnienie nie wzrosło zbyt mocno. W ciągu dnia, co jakiś czas zatrzymuj...

Jedną z ciekawszych książek jaką mam w swojej kolekcji i którą przeczytałem kilkukrotnie jest Wu Wei - płyń z prądem życia. Książka jest bardzo lekka. Napisana przystępnym językiem. W prosty sposób opisuje jak żyć bez wysiłku i z lekkością. Przedstawia koncepcję iż życie w swej naturze jest proste, tyle że nasz umysł jest komplikuje. Tworzy iluzoryczną nakładkę przez którą postrzegamy rzeczywistość jak w krzywym zwierciadle. Rozwiązaniem tego problemu, tej zbędnej komplikacji, jest oddanie s...

Kolejna ciekawa książka, która zrobiła na mnie duże wrażenie. Nie tyle co ją przeczytałem, ale na bieżąco zrobiłem wszystkie ćwiczenia w niej zawarte. Niektórych z nich dalej używam. Co ciekawe z główną koncepcją spotkałem się przed przeczytaniem książki. Doświadczyłem tego osobiście. Jadąc pociągiem obserwowałem zmieniający się krajobraz za oknem. Byłem zrelaksowany, wszystko było OK. W pewnym momencie przypomniałem sobie, że jakaś część aplikacji, którą kilka dni temu zaprogramowałem może mi...

Praktykuję regularnie medytację od ponad 5 lat. Mimo to cały czas popełniam błędy. Wciąż na nowo odkrywam, że dałem się uwieść ego i gdzieś na manowcach krążę za swoim ogonem  Jakiś czas temu znalazłem ciekawą książkę, e-booka: Nie gardź skazami one cię wyśmieją A tam w dość przystępny sposób opisane właściwe nastawienie do medytacji. Przeczytanie tego otworzyło mi oczy na moje błędy. Na to, że medytując często czegoś oczekuję, czegoś szukam, chcę coś osiągnąć. Na dwóch moich kursach uświadomi...

Gdy wpadłem w sidła Vipassany, tuż po powrocie z kursu, medytowałem w domu jak Budda przykazał. Jedną godzinę rano i jedną wieczorem. I tak przez rok. Co ciekawe to zbyt dużo korzyści nie uzyskałem. Później uświadomiłem sobie, że praktykowałem nieprawidłowo. Z kursu na kurs uświadamiałem sobie to co jest tam wałkowane wielokrotnie. Żeby nie kierować się pragnieniami, żeby zachowywać zrównoważony umysł. W moim przypadku oznacza to, że nie ma co się spieszyć do oświecenia. Wystarczy praktykować...

Po rozpoczęciu przygody z Vipassaną wpadłem na pomysł, żeby stworzyć sobie jakiś sygnał w ciągu dnia, który by mi przypominał żeby być świadomym. Testowałem przeróżne sposoby i obecnie korzystam z zegarka na rękę z interwałowym alarmem. Dzięki niemu mam wyraźny sygnał, że czas sprawdzić swój stan świadomości. Ale im więcej praktykuję, im więcej jest w mojej głowie myśli powiązanych z medytacją tym ten sygnał pochodzi z wewnątrz a nie zewnątrz. Ok. Jest sygnał i co dalej? Sprawdzam jak się czuj...

Rozwój poprzez osiąganie celów mam już przewałkowany wielokrotnie. Prędzej czy później wytwarzało się we mnie wiele napięć, oporów i ostatecznie niechęci by dalej kontynuować. A to ostatecznie skutkowało wyrzutami sumienia i rezygnacją z podejmowania prób dalszego, zaplanowanego rozwijania się. Teraz mam kolejny pomysł. Przygotowuję się do stworzenia własnej techniki wzmacniającej rozwój wybranych wartości. Tutaj nie będzie celów, więc nie powinno też być napięć związanych z nie wykonywaniem p...