Krótka pauza uważności i wglądu w siebie - prosta technika medytacyjna
Bardzo prosta technika zaczerpnięta z kursu Mindfulness.
Opisywałem ją pobieżnie w kontekście zastosowań w ciągu dnia.
Teraz opiszę dokładniej sam proces medytacji.
Całość składa się z trzech części.
Zatrzymaj się na moment. Możesz stać, siedzieć, jak Ci wygodnie i jak Ci pozwala na to sytuacja. Jak możesz to zamknij oczy.
Uświadom sobie pozycję ciała. Zwróć uwagę jak odczuwasz swoje ciało.
Zdaj sobie sprawę z ogólnego samopoczucia emocjonalnego.
Przyjrzyj się umysłowi - jakie myśli się w nim pojawiają?
Co odczuwasz w ciele? Jakie doznania fizyczne?
Możesz w myślach nazwać to co się dzieje.
Np.: odczuwam radość/smutek, czuję napięcia na plecach, czuję gniew, irytację, pojawiają się myśli o pracy, rodzinie], Pojawiają się plany na przyszłość...
Zauważaj, nazywaj, nie oceniaj, akceptuj
Całą swoją uwagę nakieruj na oddech. Bądź świadomy/świadoma wdechu i wydechu. Obserwując oddychanie zwracaj uwagę na doznania fizyczne - intensywne: ruch brzucha, klatki piersiowej - subtelne: przepływ powietrza przez dziurki od nosa, różnica temperatury powietrza podczas wdechu i wydechu.
Stopniowo rozszerz świadomość oddechu na całe ciało. Zauważ pozycję ciała, wyraz twarzy. Zaobserwuj odczucia w nogach, rękach. Ponownie zaobserwuj stan emocjonalny, myśli pojawiające się w umyśle, odczucia fizyczne w całym ciele.
Zaakceptuj swój stan - to jest rzeczywistość chwili obecnej. Pozwól sobie na świadomość tego co jest - bez uprzedzeń i oczekiwań. Tylko prawda. Pełna akceptacja.
Każda z części może trwać około minuty. Ewentualnie można wydłużać wg uznania i własnych preferencji. Zwłaszcza skupienie się na samym oddechu może być dłuższe - to często działa uspokajająco, pogłębia świadomość ciała i zakotwicza w chwili obecnej.
Opisywałem ją pobieżnie w kontekście zastosowań w ciągu dnia.
Teraz opiszę dokładniej sam proces medytacji.
Całość składa się z trzech części.
- Świadomość
- Przekierowanie uwagi
- Rozszerzenie świadomości
Świadomość
Zatrzymaj się na moment. Możesz stać, siedzieć, jak Ci wygodnie i jak Ci pozwala na to sytuacja. Jak możesz to zamknij oczy.
Uświadom sobie pozycję ciała. Zwróć uwagę jak odczuwasz swoje ciało.
Zdaj sobie sprawę z ogólnego samopoczucia emocjonalnego.
Przyjrzyj się umysłowi - jakie myśli się w nim pojawiają?
Co odczuwasz w ciele? Jakie doznania fizyczne?
Możesz w myślach nazwać to co się dzieje.
Np.: odczuwam radość/smutek, czuję napięcia na plecach, czuję gniew, irytację, pojawiają się myśli o pracy, rodzinie], Pojawiają się plany na przyszłość...
Zauważaj, nazywaj, nie oceniaj, akceptuj
Przekierowanie uwagi
Całą swoją uwagę nakieruj na oddech. Bądź świadomy/świadoma wdechu i wydechu. Obserwując oddychanie zwracaj uwagę na doznania fizyczne - intensywne: ruch brzucha, klatki piersiowej - subtelne: przepływ powietrza przez dziurki od nosa, różnica temperatury powietrza podczas wdechu i wydechu.
Rozszerzenie świadomości
Stopniowo rozszerz świadomość oddechu na całe ciało. Zauważ pozycję ciała, wyraz twarzy. Zaobserwuj odczucia w nogach, rękach. Ponownie zaobserwuj stan emocjonalny, myśli pojawiające się w umyśle, odczucia fizyczne w całym ciele.
Zaakceptuj swój stan - to jest rzeczywistość chwili obecnej. Pozwól sobie na świadomość tego co jest - bez uprzedzeń i oczekiwań. Tylko prawda. Pełna akceptacja.
Każda z części może trwać około minuty. Ewentualnie można wydłużać wg uznania i własnych preferencji. Zwłaszcza skupienie się na samym oddechu może być dłuższe - to często działa uspokajająco, pogłębia świadomość ciała i zakotwicza w chwili obecnej.