Rozwijanie uważności i cierpliwości podczas przygotowywania śniadania

Codziennie rano po porannej medytacji i uważnym bieganiu zabieram się za przygotowywanie posiłku.
Podczas przygotowywania posiłku rozwijam uważność i cierpliwość.
Bardzo często pojawia się nawyk pośpiechu, przyspieszam krok, zaczynam robić kilka rzeczy naraz, przedmioty zaczynają mi wypadać z rąk.
Zaczynam odczuwać napięcia w szyi i głowie. To cenny znak, żeby się zatrzymać.
To wspaniała okazja, żeby usiąść na chwilę i poobserwować oddech.
Przypomnieć sobie swoje intencje.
Przygotowuję jedzenie spokojnie i bez pospiechu - rozwijam w ten sposób uważność i rozpuszczam niekorzystne dla mnie nawyki.



Przygotowywanie posiłku jest też okazją, żeby rozwijać akceptację siebie i natury swojego umysłu. Przygotowuje uważnie i świadomie posiłek - to brzmi pięknie, taki rodzaj świadomości nie jest ciągły. Umysł odpływa w myślenie bardzo często, wtedy włącza się autopilot i wypływają stare uwarunkowania, np pośpiech lub niedbałość.
Irytacja w takiej sytuacji powoduje tylko pogorszenie sytuacji, powstawanie kolejnych napięć.
Ratunkiem jest akceptacja, która nie zawsze jest łatwa. A więc rozwijam ją. W każdym momencie kiedy uda mi się pogodzić z rzeczywistością, zaakceptować fakt jaki miał miejsce, wzmacniam się!