Ocenianie i krytykowanie innych
Jedno z mocniejszych i trudniejszych do przerobienia uwarunkowań jakie mam to ocenianie. Oceniam i krytykuję innych jak i siebie. Wewnętrzny krytyk to u mnie potężna persona.
Jak się uwolnić z kajdan tego męczącego zanieczyszczenia umysłu?
Nie wiem, gdym wiedział to bym już dawno pożegnał się z krytykiem 😝 Ale nie ma co się zniechęcać, żeby rozwiązać jakiś problem to należy go poznać i zrozumieć.
I tak właśnie postąpię z uwarunkowaniem oceniania. Może kilka trafnych pytań naświetlą temat:
- Dlaczego umysł ocenia?
- Jak zachodzi proces oceniania?
- Co umysł na tym zyskuje?
- Czy umysł starci coś gdy przestanie oceniać?
Pytania, które ułatwią mi zagłębienie się w działanie umysłu już zawierają specyficzną formę. Traktują umysł jako coś zewnętrznego, jako oprogramowanie w ludzkim biokomupterze. Pozwalają zachować dystans do umysłu i brak identyfikowania się z nim.
Dlaczego umysł ocenia?
Ocenianie, analizowanie, nazywanie, kategoryzowanie są podstawowymi funkcjami umysłu. To dzięki tym umiejętnościom umysł rozpoznaje otoczenie. Dzięki tym cechom buduje wewnętrzny świat zawierający obiekty i relacje między nimi. Dzięki takiemu wewnętrznemu odwzorowaniu umysł może pracować na uogólnieniach, podobieństwach, może tworzyć historie i potencjalne scenariusze.
To wszystko daje ogromne możliwości. Zbieranie i segregowanie doświadczeń pozwala na skracaniu procesów kolejnych analiz. Oczywiście niesie to za sobą poważne konsekwencje. Każda kolejna analiza naznaczona jest uogólnieniem i jej interpretacja warunkowana jest poprzez poprzednie doświadczenia. Dlatego im bardziej wewnętrzny świat umysłu jest rozbudowany tym bardziej doświadczanie świata odbywa się poprzez filtry umysłu.
A więc dlaczego umysł ocenia? Aby zbudować wewnętrzne odwzorowanie świata i efektywniej na nim pracować.
Aby szybciej rozpoznawać niebezpieczeństwo i aktywować układ walcz, uciekaj albo nie ruszaj się.
Jak zachodzi proces oceniania?
Z tego co zaobserwowałem to wszystko sprowadza się do doznań w ciele - przyjemnych bądź nieprzyjemnych. Te doznania w dużej mierze są nieświadome, ale na bazie nich powstają niechęci i pragnienia, czyli preferencje umysłu co do doświadczeń.
Jeżeli dochodzi do umysłu jakiś bodziec, np obraz, dźwięk, zapach lub cokolwiek innego co odbierają zmysły to niemalże natychmiast umysł kategoryzuje i ocenia to. Zostaje przyklejona etykietka przyjemne, neutralne lub nieprzyjemne. Wtedy też powstają odczucia w ciele odczuwane i interpretowane adekwatnie do przyklejonej wcześniej etykietki.
W odpowiedzi na odczucia zachodzi najczęściej automatyczna reakcja.
Co umysł na tym zyskuje?
Proces oceniania buduje wewnętrzną reprezentację świata, dalsza praca na wewnętrznym obrazie znacznie skraca czas potrzebny na reakcję. Dzięki uogólnieniom i wykorzystaniu podobieństw do poprzednich doświadczeń wykorzystywane są mniejsze zasoby umysłu i mniej energii jest zużywane. A więc dzięki ocenianiu umysł pracuje szybciej i oszczędniej.
Ale to nie wszystko. Ocenianie innych ma inny cel. Jego źródłem jest ego. Jeżeli ocena kogoś jest negatywna to ego na tym zyskuje, jest wywyższone, lepsze. Taka ocena może wywołać przyjemne odczucie w ciele, można poczuć ciepło lepszości 😆 Gdy ocenimy kogoś jako lepszego od siebie to może pojawić się zagrożenie i nieprzyjemne odczucia z nim związane.
Czy umysł starci coś gdy przestanie oceniać?
Prawdopodobnie po rezygnacji z oceniania i opieraniu się na wewnętrznym świecie umysł by stracił poczucie kontroli. Wtedy sytuacja by wymagała uważności, świadomości i przenikliwości tak żeby optymalnie na nią odpowiedzieć bądź zareagować.
Do takiego stanu dążą systemy rozwoju duchowego, do uwolnienia się z władania umysłu i przebywaniu w chwili obecnej, nie skażonej przeszłością.
A co na to mój umysł?
Opinie, że to co napisałem to wodolejstwo, pisanie dla pisania, wnioski z kosmosu... no cóż obserwuję te ocenianie umysłu, niech mówi co chce 🤪 a ja będę dalej robił to co mi sprawia przyjemność 😍
Jak nie dać się wpędzić w wir pracy i obudzić się pod koniec dnia z przepełnionym umysłem i ponapinanym ciałem? Wir pracy zachodzi wtedy gdy umysł przejmuje kontrole i kontakt z ciałem, odczuciami w nim występującymi jest zaburzony. A więc rozwiązaniem problemu będzie utrzymanie świadomości na odpowiednio wysokim poziomie. Pracowanie same w sobie nie jest złe, może być nawet pożyteczne i przyjemne. Ale gdy popadamy w skrajność i praca nas wciąga to wtedy mamy do czynienia z brakiem zrównoważone...
Dzięki praktyce medytacji i utrzymywaniu uważności w codziennych, zwykłych aktywnościach, stopniowo i systematycznie uwalniam się od nawyku oceniania innych i samego siebie. Ta afirmacja staje się moją prawdą. Jest to fakt, który coraz częściej zauważam. Daję uwagę temu zjawisku i wzmacniam nową, pełną akceptacji postawę. Naturalny proces uwalniania się od oceniania innych powoduje oczyszczanie umysłu z nieaktualnych już procesów myślowych. Umysł staje się bardziej klarowny i uważny. A taki...
W odniesieniu do książki Jak zdobyć przyjaciół i zjednać sobie ludzi zaczynam wdrażać w życie, zwłaszcza relacje z innymi ludźmi nowe podejście. Na pierwszy ogień idzie ocenianie innych. To jest tym bardziej ważne, że oceniam również siebie samego. Doszedłem do wniosku, że właśnie ocenianie i krytykowanie jest solidnym fundamentem ego, które niemalże cały czas na mnie wpływa. To samokrytyka powoduje u mnie generowanie wielu problemów, wspiera lęki i wytwarza opór przed światem zewnętrznym. Myśl...
Robiłem kilku dniową głodówkę kilka razy i raz kilkunastodniową. To były bardzo mocne procesy. Aż za mocne, były chwile, które mnie przerastały. Nie byłem w stanie doświadczać ciężkich odczuć w ciele bez niechęci - traciłem zrównoważony umysł. Po odbyciu kilkukrotnie jednodniowych głodówek uważam, że na ten moment są dla mnie najbardziej odpowiednie. Jeden dzień nie jest wielkim wyzwaniem, można łatwo logistycznie to zaplanować. Nie ma dużego spadku energii, więc taka jednodniowa głodówka nie ma...
W naturalny i harmonijny sposób rozwijam autentyczną, wewnętrzną motywacje do pracy. Rozwijam uważność i świadomości dzięki której w harmonijny sposób rozwiązuje problemy. Budzi się we mnie motywacja by rozpuszczać uwarunkowania umysłu odpowiedzialne za niechęć do pracy. Gdy zauważam w sobie otępienie, ospałość to wykorzystuję aktywność fizyczną żeby pobudzić ciało, umysł i przepływ energii. Rozwijam akceptację ograniczeń swojego umysłu i ciała. Ale też obserwuję te ograniczenia i delikatnie pró...
Moment mocy jest teraz, w wiecznej chwili, w obecności, w uważności. Coraz lepiej mi idzie z akceptowaniem swojego stanu emocjonalnego. W ciągu dnia wpadam w negatywne wiry energetyczne, zaczepiają mnie wahadła i ganiam za bzdurami trwoniąc energię. Przychodzi wieczór, pojawiają się wyrzuty sumienia, żal za zmarnowany czas, za niewykorzystane sytuacje. Zaczynam zatapiać w poczuciu winy. Ale zaraz przecież jestem twórcą swojej wspaniałej Rzeczywistości. Szybkie mapowanie umysłu. Wypisuje na tabli...
Jeśli mam się opierać na jakiejś zasłyszanej teorii w swoim życiu to zdecydowanie będą to przekazy Buddy. Na kursie Vipassany są one przedstawiane za pośrednictwem wieczornych wykładów. Codziennie dostajemy dawkę teorii, która często rezonuje aktualnym doświadczeniem. Dla mnie ta wiedza teoretyczna była bardzo inspirująca. Sporo z niej zweryfikowałem własnym doświadczeniem i dzięki temu stała się moją życiową mądrością. Nieodłączną częścią ludzkiej egzystencji jest cierpienie - dukkha. Źródłe...
Cechą zrównoważonego umysłu jest wolność od niechęci i pragnień. Nie chodzi tyle co o niedoświadczanie tych emocji co nie uleganie im. Obserwowanie ze zrównoważonym umysłem czyli bez reagowania, bez lgnięcia czy uciekania. Żeby móc oczyszczać umysł i rozwijać zrównoważenie trzeba jeszcze posiadać odpowiedni poziom świadomości. Taki który pozwala zauważyć, że powstało jakieś pragnienie i niechęć, że umysł jest pod wpływem zanieczyszczenia. Kolejną sprawą jest zaakceptowanie takiej rzeczywistości...
W ciągu ostatnich miesięcy z zaciekawieniem przyglądam się naprzemiennym falom niechęci i entuzjazmu jakich doświadczam w stosunku do pracy. Próbuję zrozumieć co właściwie mnie zniechęca by pracować i co mi daje energetyczną i autentyczną radość z pracy. Kluczowe w moim poszukiwaniu zrozumienia było samo zaakceptowanie faktu, że doświadczam niechęci do pracy i że jest to w porządku. W porządku jest mieć gorszy dzień, który skutkuje mniejszą produktywnością. Wraz z akceptacją idzie brak poczucia...
Ostatnio jestem zafascynowany teoretyczną wiedzą jaką wyczytałem w książce Sama świadomość nie wystarczy - Ashin Tejaniya. Książka poświęcona medytacji ale doskonale przekłada się na codzienność. Technika Vipassany wzbogacona wiedzą z powyższej książki uzmysłowiła mi, że można doświadczać umysłu i ciała z dystansu, jako obiektów odseparowanych od mnie. Taka perspektywa pozbawiona identyfikacji pozwala na dużo głębsze zrozumienie czym jest ciało i umysł i jak działają. To dzięki obserwacji własne...
Napisałem już całkiem niezły artykuł poświęcony skazom umysłu. Czuję, że ta widza jest na tyle ważna, żeby jeszcze raz ten temat poruszyć i go sobie uporządkować. Skazy umysłu - Kilesa Są to zanieczyszczenia, które przysłaniają naturalną naturę umysłu, uruchamiają nawykowe działania często niezgodne z wyznawanymi wartościami. Wyróżniamy trzy podstawowe zanieczyszczenia: Lobha - pragnienie Dosa - niechęć, awersja Moha - ignorancja, niewiedza Aktualnie dzięki przeczytaniu książki Sama świadomość...
Zauważyłem, że umysł uruchomił swoje stare uwarunkowania. Zaczął skupiać się na tym czego nie akceptuje. Wpadłem w sprzężenie zwrotne niechęci i pragnień... brzmi poważnie 😬 Po raz kolejny otrzymałem okazję, żeby zweryfikować swoje sposoby na radzenie sobie z chmurami. Na urzeczywistnienie mocy wewnętrznej, bezwarunkowej radości 😁 Wyrzuciłem z siebie to co mnie obciąża. Zrobiłem mapowanie umysłu - wypisałem wszystkie ciężkie myśli jakie się pojawiają. Zauważyłem jakie odczucia pojawiają się w c...
Od wielu lat gram regularnie w squasha. Jest to dla mnie bardzo przyjemny i wartościowy sport. W ciągu godziny mogę naprawdę nieźle się zmęczyć i dzięki temu zrelaksować. Na przestrzeni kilku lat zaobserwowałem jak cały proces gry ewoluuje. Chodzi mi o stan umysłu jaki przejawia się podczas grania. Na początku miałem umysł przytłoczony sprawami związanymi z pracą - może to dlatego, że grałem w piątki popołudniu. A może dlatego, że nie miałem właściwego dystansu do pracy. Dopiero po 30-40 minutac...
Wracając z kolejnych kursów medytacji Vipassana zastanawiałem się dlaczego wyrobiony stan świadomości spada po powrocie do domu. Przyjąłem to jako naturalną kolej rzeczy. Ale po którymś z kolei kursów spadek nie był tak wyraźny jak wcześniej. A po kilku tygodniach poziom świadomości wrócił do tego po ukończeniu kursu. Dało mi to podstawy do przeanalizowania przyczyn spadku świadomości. Gdy zacząłem dokładniej przyglądać się co się dzieje ze mną jak medytuję, jak jadę na kurs, jak z niego wracam....
Jedno z największych mentalnych zanieczyszczeń, którego jestem świadomy to lęk przed oceną innych osób. Nie przypominam sobie, żebym kilkanaście lat temu zbytnio się przejmował opinią innych na mój temat. Krytykę często przyjmowałem lekko lub ją ignorowałem. Ale aktualnie mój stosunek do własnego wizerunki jest znacznie odmienny. Wyraźnie odczuwam lęk w sytuacjach gdy mogę zostać oceniony. Zauważyłem też, że sam dla siebie jestem dość surowy. Często się negatywnie oceniam i krytykuję. Umysł wyra...
Jestem wdzięczny za dzisiejszy dzień, poranne afirmacje i świadome intencje przynoszą pozytywne skutki. Dziękuję za akceptację Dzięki niej udaje mi się zachowywać otwartą postawę do tego co mnie spotyka. Coraz częściej udaje mi się widzieć w przeżywanych wydarzeniach wartościową lekcja, a spotykanych ludziach wspaniałych nauczycieli. Każda chwila może być wspaniała, ale wymaga to abym się otwierał na nią, abym akceptował to co się wydarza i ulegał niechęci czy pragnieniom wynikającym z odmiennyc...
Doszedłem już do wniosku, że rozwój poprzez stawianie sobie celów w nie jest dla mnie odpowiedni. Na dłuższą metę mocno ogranicza pole działania i powoduje napięcia, a później frustrację. Po części zacząłem sprawdzać już inny sposób. Rozwój poprzez wartości. Czyli podejmowanie takich działań, które wzmacniają interesujące mnie cechy. I unikanie takich, które wzmacniają niepożądane. Sprawa dość prosta, przynajmniej w teorii. Teraz pozostaje wyznaczyć konkretną listę wartości i anty-wartości. Do...
Pisałem już o dzienniku wdzięczności. Ale nie zawsze jest na to czas. Zresztą po jakimś czasie regularne prowadzenie dziennika wdzięczności może być uciążliwe. Takie praktyki są też po to, żeby zapoczątkować zmianę. Zmianę w umyślę. Stworzyć nowy, korzystny nawyk. A dobry nawyk to taki, który jest prosty, nie obciąża i jest przyjemny. Taka właśnie może być praktyka wdzięczności. Praktykowanie wdzięczności z ranaZanim wstanę, dziękuję za przespaną noc.Dziękuję za zdrowie.Dziękuję za nowy dzień...
Zauważyłem, że brak sztywnych ram w niektórych przypadkach bywa furtką do impulsywnych reakcji. Jeżeli pójdę na zakupy bez listy rzeczy do kupienia to całkiem możliwe, że wrócę do domu z wieloma niepotrzebnymi rzeczami. Jeśli nie przemyślę sobie co będę w ciągu dnia robić na śniadanie, obiad i kolację. Nie zaplanuję sobie tego sensownie to jest duża szansa, że pod wpływem impulsów będę podjadać. Albo na wielkim ssaniu zrobię coś na szybko i jeszcze szybciej to zjem. Z praktycznego punkty można p...
Planując głodówkę warto dobrze przemyśleć proces wychodzenia z niej. Pierwszym powodem jest to, że długość tego okresu trwa około tyle samo co sama głodówka. Drugim to, że możemy zbudować wtedy nowe nawyki żywieniowe. A kolejnym i najważniejszym to, że wtedy nasz układ pokarmowy jest bardzo wrażliwy i należy świadomie włączać pokarmy do jadłospisu. Nie będę pisać konkretnie co i kiedy jeść, nie czuję się kompetentny i uważam, że każdy kto głoduje powinien wcześniej zdobyć cenną wiedzę aby unikną...