Rywalizacja w sporcie i zachowanie zrównoważonego umysłu
Od wielu lat gram regularnie w squasha. Jest to dla mnie bardzo przyjemny i wartościowy sport. W ciągu godziny mogę naprawdę nieźle się zmęczyć i dzięki temu zrelaksować.
Na przestrzeni kilku lat zaobserwowałem jak cały proces gry ewoluuje. Chodzi mi o stan umysłu jaki przejawia się podczas grania.
Na początku miałem umysł przytłoczony sprawami związanymi z pracą - może to dlatego, że grałem w piątki popołudniu. A może dlatego, że nie miałem właściwego dystansu do pracy. Dopiero po 30-40 minutach intensywnego grania, gdy byłem już nieźle zmęczony to umysł wyciszał się. Byłem bardziej skupiony na grze, na tym aby właściwe wykorzystywać resztki energii. Wtedy zauważyłem też, że właśnie w takim stanie gra idzie mi dużo lepiej.
Kolejnym etapem była zawzięta rywalizacja. W umyśle nie pojawiały się już treści na temat pracy czy innych rzeczy nie związanych z grą. Umysł był pochłonięty pragnieniem wygranej. Skrupulatnie liczył punkty, pilnował, żeby wszystko było zgodnie z zasadami - zwłaszcza gdy chodziło o stratę punktu.
Ten etap dokładniej analizowałem, widziałem, że jestem wtedy spięty nie tylko w umyśle ale i w ciele. Grałem siłowo i szybko się męczyłem. Dochodziłem do momentów bardzo skrajnego wyczerpania. W ciągu godziny wypacałem 1-2 litry potu 😅
Wiedziałem, że takie podejście gry nie jest właściwe i powoduje utratę zrównoważenia umysłu.
Po jednym z kursów Vipassany przyszło kilka spotkań z pogłębionym spokojem i zrównoważeniem. Grałem będąc mocno uziemionym i uważnym. Nie pozwalałem aby umysł i jego pragnienia zawładnęły mną. Ale to po jakimś czasie minęło.
Po kolejnym kursie medytacji Vipassana liczyłem na to samo, ale okazało się, że spotkanie niewiele różniło się od tego przed kursem. Umysł był podobnie przepełniony pragnieniami wygranej.
Jedna rzecz się zmieniła - tym razem po kursie utrzymałem ciągłość codziennej praktyki medytacji. Dzięki temu świadomość zaczęła wzrastać, a chwile uważności w ciągu dnia się wydłużać. Zacząłem świadomie podejmować różne działania w ciągu dnia z intencją pozostanie uważnym. Tak też się stało ze squashem. Podejmując pewien wysiłek zacząłem pilnować, żeby celem gry było utrzymanie świadomości oddychania, odczucia stóp i dłoni dotykającej rakiety. Pilnowałem, żeby ciało było rozluźnione. Starałem się nie przejmować wynikiem gry, a nawet specjalnie starać się mniej. Celem nie było zdobycia punktu ale zrelaksowana gra, tak by nie wykładać w to zbyt dużo wysiłku.
Teraz jak piszę to wszystko to rozumiem, że to do czego dążę to nic innego jak droga środka. Nie starać się zbyt mocno ale też nie obijać się.
Staranie się wynika z pragnienia, obijanie się z niechęci.
Drga środka to wolność od pragnień i niechęci, to zrównoważony stan umysłu, dystans i relaks 🥰
Moment mocy jest teraz, w wiecznej chwili, w obecności, w uważności. Coraz lepiej mi idzie z akceptowaniem swojego stanu emocjonalnego. W ciągu dnia wpadam w negatywne wiry energetyczne, zaczepiają mnie wahadła i ganiam za bzdurami trwoniąc energię. Przychodzi wieczór, pojawiają się wyrzuty sumienia, żal za zmarnowany czas, za niewykorzystane sytuacje. Zaczynam zatapiać w poczuciu winy. Ale zaraz przecież jestem twórcą swojej wspaniałej Rzeczywistości. Szybkie mapowanie umysłu. Wypisuje na tabli...
Dziękuję, że odkryłem praktyczny i działający sposób na spadki energii. Na chwilowe zamulenie, senność, zrezygnowanie czy niechęć do działania. Sprawa jest bardzo prosta. Moim sposobem na spadek energii jest przełożenie praktyki medytacyjnej do zwykłego działania. Gdy po śniadaniu nie mam ochoty na pracę to siadam do krótkiej medytacji, wyciszam się poprzez obserwację oddechu i zaczynam się przyglądać niechęci. Czy coś za nią stoi, czy czegoś się boję, czy chciałbym robić coś innego. Przyglądam...
Co jakiś czas pojawia się we mnie brak motywacji do pracy. Trudno jest mi się zmusić, żeby zacząć wykonywać swoje zadania. Łatwo ulegam rozpraszaczom, podatny jestem pragnieniom, żeby robić coś innego, coś co daje mi większą satysfakcję. Nie sądzę, żeby to było wypalenia zawodowe, ponieważ wyraźnie występuje to falami i jest od czegoś uzależnione. Ten wpis ma na celu pomóc mi przeanalizować problem braku motywacji do pracy. Chcę przywrócić radość i satysfakcję z pracy jako programista. Rozbudzić...
Raz na jakiś czas dopada mnie spadek energii i motywacji do działania. Wzrasta poczucie braku głębszego sensu. Niewątpliwie nadciągają ciemne chmury. Co teraz? Ja nauczony już własnym doświadczeniem zaczynam od akceptacji takiego stanu. Później z pomocą przychodzi mi solidny, pozytywny fundament - wiara. np. Wszystko co mnie spotyka jest najwspanialszą rzeczą jaka może mi się przytrafić. W tym przypadku mam do czynienia z okolicznościami, które nie są przyjemne, a więc wywołują we mnie niechęć....
W naturalny i harmonijny sposób rozwijam autentyczną, wewnętrzną motywacje do pracy. Rozwijam uważność i świadomości dzięki której w harmonijny sposób rozwiązuje problemy. Budzi się we mnie motywacja by rozpuszczać uwarunkowania umysłu odpowiedzialne za niechęć do pracy. Gdy zauważam w sobie otępienie, ospałość to wykorzystuję aktywność fizyczną żeby pobudzić ciało, umysł i przepływ energii. Rozwijam akceptację ograniczeń swojego umysłu i ciała. Ale też obserwuję te ograniczenia i delikatnie pró...
Jeśli mam się opierać na jakiejś zasłyszanej teorii w swoim życiu to zdecydowanie będą to przekazy Buddy. Na kursie Vipassany są one przedstawiane za pośrednictwem wieczornych wykładów. Codziennie dostajemy dawkę teorii, która często rezonuje aktualnym doświadczeniem. Dla mnie ta wiedza teoretyczna była bardzo inspirująca. Sporo z niej zweryfikowałem własnym doświadczeniem i dzięki temu stała się moją życiową mądrością. Nieodłączną częścią ludzkiej egzystencji jest cierpienie - dukkha. Źródłe...
Cechą zrównoważonego umysłu jest wolność od niechęci i pragnień. Nie chodzi tyle co o niedoświadczanie tych emocji co nie uleganie im. Obserwowanie ze zrównoważonym umysłem czyli bez reagowania, bez lgnięcia czy uciekania. Żeby móc oczyszczać umysł i rozwijać zrównoważenie trzeba jeszcze posiadać odpowiedni poziom świadomości. Taki który pozwala zauważyć, że powstało jakieś pragnienie i niechęć, że umysł jest pod wpływem zanieczyszczenia. Kolejną sprawą jest zaakceptowanie takiej rzeczywistości...
W ciągu ostatnich miesięcy z zaciekawieniem przyglądam się naprzemiennym falom niechęci i entuzjazmu jakich doświadczam w stosunku do pracy. Próbuję zrozumieć co właściwie mnie zniechęca by pracować i co mi daje energetyczną i autentyczną radość z pracy. Kluczowe w moim poszukiwaniu zrozumienia było samo zaakceptowanie faktu, że doświadczam niechęci do pracy i że jest to w porządku. W porządku jest mieć gorszy dzień, który skutkuje mniejszą produktywnością. Wraz z akceptacją idzie brak poczucia...
Ostatnio jestem zafascynowany teoretyczną wiedzą jaką wyczytałem w książce Sama świadomość nie wystarczy - Ashin Tejaniya. Książka poświęcona medytacji ale doskonale przekłada się na codzienność. Technika Vipassany wzbogacona wiedzą z powyższej książki uzmysłowiła mi, że można doświadczać umysłu i ciała z dystansu, jako obiektów odseparowanych od mnie. Taka perspektywa pozbawiona identyfikacji pozwala na dużo głębsze zrozumienie czym jest ciało i umysł i jak działają. To dzięki obserwacji własne...
Jedno z mocniejszych i trudniejszych do przerobienia uwarunkowań jakie mam to ocenianie. Oceniam i krytykuję innych jak i siebie. Wewnętrzny krytyk to u mnie potężna persona. Jak się uwolnić z kajdan tego męczącego zanieczyszczenia umysłu? Nie wiem, gdym wiedział to bym już dawno pożegnał się z krytykiem 😝 Ale nie ma co się zniechęcać, żeby rozwiązać jakiś problem to należy go poznać i zrozumieć. I tak właśnie postąpię z uwarunkowaniem oceniania. Może kilka trafnych pytań naświetlą temat: Dlacz...
Jak nie dać się wpędzić w wir pracy i obudzić się pod koniec dnia z przepełnionym umysłem i ponapinanym ciałem? Wir pracy zachodzi wtedy gdy umysł przejmuje kontrole i kontakt z ciałem, odczuciami w nim występującymi jest zaburzony. A więc rozwiązaniem problemu będzie utrzymanie świadomości na odpowiednio wysokim poziomie. Pracowanie same w sobie nie jest złe, może być nawet pożyteczne i przyjemne. Ale gdy popadamy w skrajność i praca nas wciąga to wtedy mamy do czynienia z brakiem zrównoważone...
Napisałem już całkiem niezły artykuł poświęcony skazom umysłu. Czuję, że ta widza jest na tyle ważna, żeby jeszcze raz ten temat poruszyć i go sobie uporządkować. Skazy umysłu - Kilesa Są to zanieczyszczenia, które przysłaniają naturalną naturę umysłu, uruchamiają nawykowe działania często niezgodne z wyznawanymi wartościami. Wyróżniamy trzy podstawowe zanieczyszczenia: Lobha - pragnienie Dosa - niechęć, awersja Moha - ignorancja, niewiedza Aktualnie dzięki przeczytaniu książki Sama świadomość...
Zauważyłem, że umysł uruchomił swoje stare uwarunkowania. Zaczął skupiać się na tym czego nie akceptuje. Wpadłem w sprzężenie zwrotne niechęci i pragnień... brzmi poważnie 😬 Po raz kolejny otrzymałem okazję, żeby zweryfikować swoje sposoby na radzenie sobie z chmurami. Na urzeczywistnienie mocy wewnętrznej, bezwarunkowej radości 😁 Wyrzuciłem z siebie to co mnie obciąża. Zrobiłem mapowanie umysłu - wypisałem wszystkie ciężkie myśli jakie się pojawiają. Zauważyłem jakie odczucia pojawiają się w c...
Wracając z kolejnych kursów medytacji Vipassana zastanawiałem się dlaczego wyrobiony stan świadomości spada po powrocie do domu. Przyjąłem to jako naturalną kolej rzeczy. Ale po którymś z kolei kursów spadek nie był tak wyraźny jak wcześniej. A po kilku tygodniach poziom świadomości wrócił do tego po ukończeniu kursu. Dało mi to podstawy do przeanalizowania przyczyn spadku świadomości. Gdy zacząłem dokładniej przyglądać się co się dzieje ze mną jak medytuję, jak jadę na kurs, jak z niego wracam....
Dziękuję za to, że bez budzika budzę się o świcie. Dziękuję, że wstając jestem pełen entuzjazmu na nadchodzący dzień. Dziękuję za energię dzięki, której mam ochotę, żeby medytować rano a później podejmować wyzwania dnia. Jestem wdzięczny za poranny czas, który mogę poświecić sobie. Za budzącą się lekkość w wykonywaniu zwykłych czynności. Za poznanie czym jest pośpiech i stopniowym rezygnowaniu z niego. Dziękuję za radość podczas przygotowywania śniadania. Dziękuję za każdy dzień, który jest w...
Jestem wdzięczny za optymizm jaki ofiarowuje mi codziennie Wszechświat. Za wynikającą z tego motywację do działania. Za energię, która powstaje we mnie gdy podejmuję się czynności. Gdy wstaję rano i kończę medytację czasami pojawia się myśl czy iść pobiegać czy może zostać w domu. Rozważam to. Nie jestem pewien co kieruje moją rozterką, czy niechęć do biegania czy pragnienie utrzymania zdrowego nawyku... Gdy wyjdę pobiegać, zrobię krótką rundkę na łonie natury - w lesie i wrócę do domu to moj...
Wiara determinuje sposób życia. Czemu by nie przyjrzeć się swoim fundamentalnym wierzeniom i nie zastąpić tych niesłużących na takie które sprzyjają wielkiej i twórczej mocy :) Mam dość sporą kolekcję solidnych kamieni węgielnych. Niektóre z nich to koncepcje i życzenia które chciałbym, żeby stały się moją Prawdą. Ale znajdą się i prawdziwe perły, mądrości życiowe, czyli teoria poparta bezpośrednim doświadczeniem. Moje Prawdy - Wyznanie WiaryEnergia podąża za uwagąTo jest dobre na początek bo od...
Jestem wdzięczny za wysoki poziom energii, który pozwala mi utrzymać motywację do samorozwoju. Za uzyskiwane efekty w podejmowanych działaniach, które satysfakcjonują mnie i dają jeszcze więcej mocy. Dziękuję za wewnętrzną wiarę i optymizm, dzięki którym w chwila słabości nie poddaję się tylko robię sobie wolne na świadomy odpoczynek. Dziękuję, za wspaniałe życie w którym mogę realizować pomysły według mojego uznania. Obym był odważny i zdeterminowany by kroczyć naprzód. Oby wszystkie istoty...
Jedną z najatrakcyjniejszych dla mnie życiowych filozofii jest hawajska Huna. Składa się na nią 7 praw. Jednym z nim jest: Makia - Energia podąża za uwagą Te prawo zweryfikowałem poprzez bezpośrednie doświadczenie w medytacji Vipassana. Kierowanie uwagi do własnego wnętrza i obserwowanie zachodzących tam procesów wyraźnie na nie wpływa. Po jakimś czas przychodzi wgląd, że wszystko czego doświadczamy w nas jest "rzutowalne" na zewnętrzny świat :) Myślę, że wolność w kierowaniu swoją uwagą jest...
Kluczowe w samorozwoju jest eliminowanie przeszkód, które działają jak zaciągnięty hamulec ręczny. Jedną z takich przeszkód jest obciążenie wywołane przez zaległe zadania do zrobienia. W bardzo wielkim stopniu powodują obciążenie psychiczne i utrudniają odczuwanie naturalnej satysfakcji płynącej z życia. Takie zadania skrywają w sobie unieruchomioną energię która działa na niekorzyść. Ale wystarczy takie zadanie wykonać i energia się uwalnia i wzmacnia nas. Im zadanie było dłużej odwlekane i wię...