Determinacja i właściwy wysiłek
Determinacja i właściwy wysiłek to cenne cechy przydatne i rozwijane podczas medytacji Vipassana.
Determinacja jest postanowieniem, że będę wracać do świadomości oddechu, do świadomości doznać w ciele, do chwili obecnej, do Tu i Teraz.
Oznacza to, że gdy podczas medytacji zauważę, że pochłonęła mnie jakaś myśl to zostawiam ją (jakakolwiek miła by nie była) i powracam do praktyki Vipassana.
Czasem jest to trudne, ponieważ podczas wchodzenia w głębsze stany świadomości, myśli wyraźnie oddziaływają na ciało. Myśl może spowodować bardzo przyjemne doznania w ciele. Może odwzorowywać jakieś plany na przyszłość, przez co może wydawać się bardzo cenna i ważna.
Właściwy wysiłek to działanie mające na celu utrzymanie zrównoważonego umysłu. Pozostawanie w roli niezaangażowanego obserwatora, wolność od identyfikacji. To podejmowanie medytacji / obserwacji ciała i umysłu aby zrozumieć procesy w nich zachodzące.
Tu nie chodzi o osiągnięcie jakiegoś celu, wglądu, stanu świadomości. Chodzi i czystą obserwację i zbieranie wiedzy (które odbywa się samo). Wiedza z czasem przeistacza się w mądrość, czyli wgląd w naturę materii (ciała) i umysłu.
Medytacja wtedy jest dla mnie owocna gdy utrzymuję determinację i właściwy wysiłek na odpowiednim poziomie.
Vipassana to droga środka, a więc w tym przypadku podejmowane działanie powinno być zrównoważone, wolne od oczekiwań. Zbyt intensywne staranie się powoduje napięcia i jest przeszkodą. Pośrednio jest też przejawem chciwości - bo coś chcę osiągnąć - a więc wzmacnia podstawowe zanieczyszczenia umysłu.
Przeniesienia determinacji i właściwego wysiłku do codziennego życia
To co się wydarza na macie medytacyjnej ma największą wartość gdy uda się to wykorzystać w codzienności. Na co mi głęboki spokój, świadomość ciała i umysłu gdy w codziennych działaniach wciąż kieruje mną zanieczyszczony umysł pełen chciwości, niechęci i złości?
Właściwie praktykowana medytacja Vipassana niesie za sobą skutki w życiu codziennym i nie trzeba niczego specjalnie przenosić. Po prostu świadomość zaczyna się pojawiać w obszarach i sytuacjach w których wcześniej była ciemność 💡
To co mogę zrobić dodatkowo to monitorować i ustanawiać raz po raz swoje podejście do codziennych czynności. Chęć rozwoju determinacji i podejmowania właściwego wysiłku podczas zwykłego życia... zacna teoria 🤓 ale przydadzą się przykłady, żeby umocnić zrozumienie omawianych zagadnień.
- Po wstaniu z rana postanawiam wykonać to co jest dla mnie korzystne - gimnastyka, krótki bieg lub spacer po lesie, medytacja na macie. Nie chce mi się czasami ale jestem zdeterminowany i podejmuję działanie... chociaż na chwilę, chociaż trochę. Potem zazwyczaj już mi się chce, podjęte działanie tworzy energię by nie przestawać. Właściwy wysiłek to utrzymywanie uwagi na ciele i umyśle - moim celem jest relaks, radość, pobudzenie energii i odczuwanie Życia, którym de facto jestem.
- Przygotowanie śniadania, jedzenie śniadania - determinacja by robić to spokojnie i świadomie. Wysiłek by zachowując świadomość nie ulegać impulsom umysłu. Kierować się dobrem ciała a nie zachciankami umysłu. Nie spieszyć się. Celebrować chwilę i emanować wdzięcznością.
- Praca. Determinacja by wykonywać swoje zadania. Właściwy wysiłek by pilnować czy umysł jest zrównoważony, czy nie zaczynam ulegać rozpraszaczom. Czy nie kierują mną jakieś pragnienia. Czy działam dla dobra pracy, wykonywanego zadania. Czy poskramiam egoizm kierujący do pragnienia bycia lepszym od kogoś.
Praktyka uważności, rozwijanie determinacji i właściwego wysiłku podczas zwykłego codziennego życia jest jak najbardziej możliwe. Wtedy już nie mam do czynienia ze zwykłym, codziennym życiem to już wspaniały oczyszczający i rozwijający proces. Często twórczy, pobudzający kreatywność, entuzjazm i dający radość. Naturalną wewnętrzną radość ze zwykłych czynności. Zwykłych czynności przepełnionych świadomością, intencją i zrozumieniem.